Nie jestem zwolennikiem każdej muzyki. Ale nie można powiedzieć, że mam do czegoś uprzedzenia. Owszem, w ramach własnego przekonania, w chwili dokonywania wyboru można zrezygnować z czegoś, do czego nie ma się przekonania, czego nie zna się. Ale nie oznacza to świadomej decyzji wyboru poszukiwania prawdy.
Tak też było z bardzo kontrowersyjnym muzykiem, który pojawił się w początku lat 80. XX w. Być moze właśnie dlatego nie zainteresowałem się tym wykonawcą. Może za mało było go w programach polskiego radia, moż enie pokazywano go w telewizji - nie potrafię tego dzisiaj powiedzieć.
Z nazwiskiem Pawła Kukiza, bo o niego chodzi, spotkałem się na początku pierwszej dekady XXI wieku. W czasie pracy nad wydaniem ksiażki (zająłem się jej redakcją i opracowaniem DTP) poświęconej przeżyciom Polaków deportowanych do Kazachstanu w relacji jednego z Tarnopolan pojawiła się wzmianka o przypadkowo odnalezionej na drodze ksiażki, byc może wypadła ona z sań jednej z wcześniej wywwiezionych tej nocy do pociągu rodzin.
Znalazca błyskawicznie ją podniósł z nadzieją, że być może odda ją właścicielowi...
W późniejszym czasie odnalazł się w ksiażce wpis, byż może z nazwiskiem jej właściciela - KUKIZ. I chociaż właściciela nie udało się odszukać na zesłaniu, ksiażka służyła do nauczania języka polskiego kolejnych pokoleń dzieci tam, w Kazachstanie.
Dopiero po powrocie z zesłania, kiedy autor tej książki zbierał dokumenty związane z ludźmi skazanymi na wieczną poniewierkę w 1940 roku, autor dotarł do rodziny Kukizów. Prawdopodobnie chodzi o ojca Pawła Kukiza, znanego muzyka i kandydata ubiegającego się o urząd prezydenta.
Kolejny raz z nazwiskiem Kukiz, tym razem z nazwiskiem Pawła Kukiza spotkałem się około 2011 roku, kiedy nagrał on piosenkę "Kurica nie ptica". Jest to wstrząsająca pieśń o prawdzie zbrodni katyńskiej. Tym nagraniem zwrócił on moją uwagę na swoją osobę. Jednak nie zmobilizowało to mnie do odszukania jego dorobku artystycznego.
Na jednym z walnych zgromadzeń Stowarzyszenia na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych, już po ujawnieniu prawdy o zmieleniu 750 tysięcy podpisów Obywateli o przeprowadzenie referendum na temat wprowadzenia JOW do polskiego sejmu (słynne 4 x TAK Donalda Tuska) miałem okazję rozpoznać Pawła jako uczestnika tego forum.
Dzisiaj chciałbym przedstawić link do jego płyty "Zakazane piosenki" - mówił on w czasie spotkań z wyborcami w czasie kampanii wyborczej w 2014 roku, wspominał, że "poważne" media postawiły areszt na jego muzyce i odmawiają emisji.
Ponieważ sympatyzuję z Pawłem Kukizem, odszukałem jego utwory zamieszczone na You Tube i zachęcony wprost jego apelem - postanowiłem zaprezentować tę płytę na moim blogu.
Czy podoba mi się jego muzyka ?
Podoba mi się jego osobiste zaangażowanie obywatelskie w próbę zmiany złego systemu państwa na sytem lepszy. Nie znam jego wszystkich utworów, ale dostrzegam jego zaangażowanie emocjonalne w treść pieśni, które wykonuje. Ponieważ zawodowo składam książki - nie muszę zgadzać się z ich autorami i dokładnie na tej samej zasadzie - mogę wysłuchać jego muzyki. Owszem, jest ciekawa, przynajmniej na tej płycie. Jednak osobiście nie jestem zwolennikiem muzyki tego typu.
Jednak artysta musi trafić albo do ogromnej liczby zwolenników, albo osiagnąć tak wielki profesjonalizm, że jego twórczość nie będzie podlegać krytyce. Zapraszam do wysłuchania tej płyty z włączonym automatem, który pozwoli wysłuchać utwory wykonywane po kolei. Jest to płyta - jak jej tytuł wskazuje - bardzo zaangażowana emocjonalnie, a tego współczesne media nie lubią. I tak oceniam te nagrania.
https://youtu.be/3_wHjQGWGk8
